hier ben ik weer met wat nieuws .... ik heb een paar foto's geplaats op mijn webiste
www.fotostudiomanon.nl
wij hebben door het warme weer zeer spaarzamen momenten van electra.
De afgelopen dagen zijn de temperaturen opgelopen en dan kan je beter niet buiten zijn of het moet echt noodzakelijk zijn.
Afgelopen dagen veel afspraken gehad met NGO's (organisaties die een betekenis willen geven in Koerdistan) De intentie is er wel maar er gebeurt heel weinig voor de kinderen.
Een organisatie STEP ( http://www.step-uk.com/iraq.php)
is de enige die daadwerkelijk iets voor de kinderen betekend.
Het is een Engelse organisatie en met weinig middelen proberen ze mn de straatkinderen te helpen. Kinderen worden door de ouders de straat opgestuurd om geld te verdienen met bv schoenenpoetsen. Tot een jaar geleden werden kinderen jonger dan 15 jaar opgepakt door de politie en zonder pardon opgesloten in een gevangenis. Kinderen bleven soms maanden in de gevangenis. Nu een jaar later heeft STEP ervoor gezorgd dat de kinderen met behulp van een sociaal werker en een man van de politie de kinderen naar huis brengen nadat ze zijn opgepakt.
Er zijn schrijnenden verhalen van kinderen die mishandeld worden en sexueel misbruikt worden.
STEP heeft een opvanghuis (Drop-in) in de binnenstad opgericht waar kinderen per dag 2 uur kunnen komen uitrusten, slapen, tv kijken en spelletjes kunnen spelen. Tijdens de zomer periode komen op een dan een klein 750 kinderen binnen gelopen. Maar de ruimte is erg klein dus kinderen worden ook weer terug de straat op gestuurd omdat er gewoonweg geen plek is.
STEP zorgt er ook weer voor dat de kinderen leraren aanwezig zijn als de examens voor de deur staan en dan krijgen de kinderen bijles.
Een arts komt wekelijks langs.
Jammer dat ik geen foto's kan publiceren zodat jullie kunnen zien hoe het er uit ziet ....
Maar als ik thuis kom dan zal ik de foto's op de website zetten.
Ik ben gisteren naar de bazaar geweest ......overal in de wereld zijn bazaar en deze zal ook geen uitzondering zijn.
Ik heb heerlijk kunnen fotograferen ...eindelijk iets voor mijzelf ! Het is een mannenwereld hier en je ziet zelfs in de bazaar weinig vrouwen rondlopen.
Ik wilde oude gezichten fotograferen en gelukkig hoefde is niet ver te zoeken .....je ziet ze overal maar ze willen natuurlijk niet altijd op de foto. Maar ik heb wel hartelijk gelachen met de mannen hier ...ze waren erg aardig, vriendelijk en een grote dosis humor.
Ik heb eenman gefotografeerd die geen pupil had, wel een oog maar geen pupil. Navraag bleek dat deze man is gemarteld geweest tijdens de Sadam Hoesein regiem.
Elke man die het heeft overleefd heeft wel een geschiedenis te vertellen van martelingen, vermoorde of vermiste familie leden ...te erg om op te noemen.
Wij worden elke dag wel door iemand uitgenodigd om te lunchen en te dineren.
Het eten dat wij krijgen is steeds hetzelfde tot gisterenavond ....wij hebben frietjes gegeten !!!!!!!!!
Ohhh dat smaakte toch zooooo lekker !! kleine goeddoorbakken goudgele frietjes .....:-)
De naan komt mij langzamerhand de keel uit ....kabab eet ik niet meer , net als lamsvlees van het spies. Harmen kan het lekkerder klaarmaken ....:-)
Ik eet alleen nog maar kip gewoon gebakken of gekookt, wat verse groenten ik drink veel water ! Heel veel water !!!
Ik denk niet dat ik afgevallen ben ;-) hahahahahahahha
Vanmiddag het is nu zondag (vrijdag bij jullie) gaan wij de bergen in. Picknicken !!
Ik weet niet zeker of wij elkaar nog spreken voor dat ik terug ben in Nederland .....
Mocht ik nog internet hebben dan horen jullie van mij ....
Morgenavond gaan wij richting vliegveld. Om 03.00 uur hebben wij onze vlucht naar Munchen.
S;middags heb ik mijn vlucht naar Dusseldorf waar Harmen mij staat op de wachten ...die schat, hij heeft mij zo gemist.
Mijn tijd hier is omgevlogen maar die van Harmen met een slakkengangetje......
Woensdag vertrek ik voor 6 dagen samen met mijn ouders en Harmen naar Rome !!!
Even lekker uitrusten :-) Ik verheug mij nu al op mijn nieuwe reis !!
Heel veel liefs en tot snel horens, ziens !!!
knuf van Manon
vrijdag 22 mei 2009
dinsdag 19 mei 2009
hier ben ik weer met een nieuw bericht van de afgelopen dagen ...
eerlijkheidshalve weet ik soms niet welke dag wij leven .....een dag gaat zo snel voorbij .....
Maar ik ben weer in Suly en ik heb weer de tijd om even aan het blog te werken ....
dus wij gaan weer verder waar ik was gestopt ....
oh ja, ik heb sinds vandaag weer rijst kunnen eten met een klein stukje kip...ik hoop dat het weer beter met het eten zal gaan want alleen op crackers eten en een banaan is niet erg leuk ....
…na een goede nachtrust werden wij opgehaald met een bus door de delegatie.
Wij gingen de Universiteitspresident bezoeken Dr. Ali Saeed.
Interessant voor de studenten en ik heb gefotografeerd.
Ze vinden het interessant als betreffende personen op de foto wordt gezet want
dan wordt je meteen serieuzer genomen.
Gewoon omdat je de moeite neemt een fotograaf mee te nemen.
Ik zal jullie niet gaan vervelen met alle partijvoorzitters en ministers waar wij zijn geweest met naam en toenaam ….het zegt jullie misschien helemaal niets.
Overal waar wij komen staan ze in de rij om ons te begroeten. Het is dan ook een hele delegatie waar wij mee aankomen. 15 studenten, Andrea en ik ….
Overal drinken en eten en snoepjes …..cameraman en fotografen lopen over en weer en wij zijn dan ook verschillende malen op de t.v geweest en in de kranten.
In de avonduren zijn wij tot nu toe uitgenodigd om te gaan uit eten. Het zijn meestal vrienden van Andrea die ons uitnodigen of de raad van de Universiteit van Suly (afkorting van Suleimaniya)
De dagen zijn druk en vermoeiend. In de avonduren ben ik zo moe dat ik als ik het bed zie meteen in slaap val.
Het hotel is voor Koerdische begrippen een mooi hotel. Dwz mooi van buiten lelijk van binnen. Ik heb 3 douchestraaltjes waar ik mij mee kan douchen hahaha de ene keer koud en de andere dag gloeiend heet zodat je je niet kan douchen .....maar dat is geen probleem ! Het bed is tenminste zacht en ik slaap er lekker op.
De mannen zijn zeer vriendelijk en willen meteen contact met je hebben.
De vrouwen zijn zeer afstandelijk. Andrea verteld dat koppels in de meeste gevallen zeer moeizame relaties hebben. Vrouwen zijn meestal besneden en hebben geen plezier de slaapkamer.
De mannen zoeken hun heil dan ergens anders. Het is dan ook zeer gewoon om meerdere vrouwen te hebben.
Ik zie weinig kinderen op straat. Ook op Vrijdag (hun Zondag) zie ik er weinig. Of het moet in de bergen zijn waar de mensen vertoeven. Je ziet ze dan dansen en samen picknicken.
Ja, kinderen zie je wel in de achterbuurten maar ik zit dan in de bus en het gaat in een flits voorbij.
Zoals je leest hebben ze een vrije dag en dat is Vrijdag (wat voor ons Zondag is)
De rest van de week zijn geen namen maar cijfers. 1e dag na de Zondag 2e dag na de Zondag ect. ect.
De wegen zijn erg mooi en nieuw. Brede straten voor 4 auto‘s naast elkaar.
De auto‘s zijn zo goed als allemaal nieuw ! Noem maar op en ze hebben ze: van bmw tot Hummer ….en de een nog groter dan de andere. Natuurlijk wel allemaal van binnen met plastic bekleed want het zo anders vies worden van de vele stof.
Een Hummer kost hier 60.000 euro ….een heel verschil met bij ons maar ze hoeven hier dus geen belasting over te betalen.
Sinds kort mogen de rijken elektriciteit betalen wat zeer vreemd voor ze was. Waarom betalen ? Het is toch van Koerdistan dus ook van hun ? Ik weet niet wat de kosten zijn maar het zal miniem zijn. Koerdistan is een zeer rijk land door de olie en de maffia. Een appartement huren met 2 slaapkamers kost in Suly 800 euro !
Ik heb het genoegen mogen hebben om een dag vrij te krijgen van Andrea ! De schat ….ze stuurde mij met een gids de bergen in ….
Ik werd meteen verliefd …wat een pracht van een natuur. Ik moest met momenten aan Noorwegen denken waar ik als kind was ….na elke bocht een ander gezicht. Ik had nog een begeleider mee en dat was Gangolf. Een lid van de groep uit Marburg die ook meereist.
Wij hebben genoten van die dag ……het was even een moment van rust wat ik nodig had. Heerlijk Koerdisch gegeten die middag …..Het water loopt mij nog in de mond als ik dit schrijf. Je hebt hier van de perziken die gekookt worden met andere groenten …..ik hoop dat ik het recept kan krijgen want het is verrukkelijk !
Een vrouw en man alleen is taboe ! Mits je getrouwd bent. Dames mogen alleen met z‘n 2en naar buiten en nooit maar dan nooit alleen. Na 5 uur mag je als vrouw überhaupt niet naar buiten of het moet in een groep zijn of met meerdere mannen. Vrouwen mogen ook niet roken en drinken buiten de deur. Er zijn wel gelegenheden waar vrouwen elkaar kunnen ontmoeten en waar ze de waterpijp kunnen roken. Een paar studenten hebben dit al kunnen meemaken …..
Vrouwen zijn zo ongelukkig. Je maakt moeilijk contact met ze en als hun man in de buurt is dan praten ze helemaal niet met je.
Mensenrechten organistatie heb je hier niet maar het zou wel nodig zijn ....
Vrouwen en mannen uit Afrika die de oversteek maken via een mensenhandelaar komen niet verder in IIraq. Om het land te verlaten moet je een paspoort hebben en omdat ze dat niet hebben blijven ze in het land. Vrouwen komen in de meest verschrikkelijke situaties terecht.
De kamermeisjes in Erbil slapen met 2 personen in een kamertje van 4 bij 4 meter. Geen raam en airco. En zo zijn er nog meer vrouwen en mannen die in een moeilijke situatie terecht komen.
Momenteel als ik dit schrijf zitten wij in Erbil. Hier is het zeer islamitisch, Vrouwen met hoofddoeken maar je ziet hier en daar toch vrouwen lopen met geblondeerd haar en korte mouwtjes. Dit alles dank zij de televisie en misschien dat ze in Europa of een ander continent zijn geweest voor te studeren.
Erbil citadel hebben wij bezocht ….een stad van 5000 jaar oud. Om de oude stad heen is langzamerhand de moderne stad aan het verrijzen.
De oude stad die je met trappen en door steegjes heen moet lopen is verlaten en er woont bijna niemand meer. Ik ben met een paar studenten opzoek gegaan naar het hoogste punt om een mooi uitzicht te hebben. De schatten ....ze hebben mij zo goed geholpen ! Wij hebben een waanzinnig punt gevonden waar ik heerlijk heb kunnen fotograferen.
Ik heb mezelf voorgenomen om de regisseur Steven Spielberg te mailen met een paar foto‘s. Dit is DE plek om een film op te nemen. Maar dan wil ik wel een paar procent meegenieten als de film uitkomt ;-)
In Erbil wordt hard gewerkt aan een betere toekomst. Het is een moderne stad aan het worden maar gelukkig kan je in het centrum nog de oude gebouwen zien …..de bazaars die wij helaas niet kunnen bezichtigen. 15 studenten zijn moeilijk te beschermen dus wij zijn solidair en wij blijven bij elkaar.
Het hotel waar wij verblijven zijn ze aan het verbouwen en in de ochtend klinkt het geluid van een drilboor. Een student heeft het gemeten en het zijn 150 decibel wat door zijn kamer klinkt. Niet erg fijn om 7 uur in de ochtend ! Ze werken ook in de nacht door want tijd is geld …..
Andrea heeft hierover geklaagd bij een van haar contacten van de Universiteit van Erbil en ze hebben voor ons een ander onderdak gevonden …
Dezelfde middag zijn wij in de bus naar het hotel gegaan en met een half uur reden wij uit gecheckt en wel op weg naar Shaqwaha. De reis duurt een uur en gaaat dwars door de bergen ....wat een prachtige reis ! ik heb genoten !
Het zijn prachtige mooie appartementen …Andrea en ik delen samen een appartement. Elk met 2 slaapkamers voor 5 personen.
Een grote keuken en badkamer.
De eigenaar heeft vroeger in Nederland gewoond en hard gewerkt. (Zijn vader is van goede afkomst en is zeer bemiddeld)
Hij heeft in Amsterdam gewoond en gewerkt en zijn kinderen zijn in Nederland geboren. Ze zijn nu 12 en 14 jaar oud. De hebben hier een 10 appartementen gebouwd en verder in het dorp nog een 10tal. Hij doet goede zaken maar alleen in de zomer want ik de winter ligt hier veel sneeuw en is het erg koud. Het dorp ligt tussen bergen in en je kan je het beste met de auto verplaatsen omdat het behoorlijk steil is. Iedereen heeft een auto en een gsm J en iedereen kent iedereen …net zoals een klein dorp in Nederland. Ik werd in de ochtend wakker om 5 uur door het getsjilp van de vogels ….er zijn veel mussen ...... net als in Waterval en zeer veel zwaluwen die acrobatiek doen in de lucht …wat een schitterend gezicht om te zien ! En wat een rust in het dorp …..Ik wilde naar buiten toe maar alles was afgesloten dus ik heb in de tuin gezeten met mijn camera en een muur om mij heen …niets te fotograferen dus .....;-(
De dag later weer vertrokken om 9 uur want wij hadden om 10 uur een afspraak met een minister in Erbil.
De afspraak was in het Koerdisch parlement in Erbil.
Na een uur zaten wij in de bus terug naar Suly ….wat heerlijk om weer terug te gaan. Het enige wat mooi was in Erbil was de citadel
http://en.wikipedia.org/wiki/Citadel_of_Erbil (even knippen en plakken)
De terugreis was zeer vermoeiend maar wel mooi. Weer via de bergen terug naar huis….ja, ons hotel in Suly noemen wij nu ons thuis. Iedereen was zo blij om weer terug te gaan !
Wij hebben allemaal ons eigen kamer terug gekregen en ik ben ook erg vertrouwd geraakt aan mijn kamer. Het uitzicht is niet spectaculair maar het is een zeer rustige straat waar je alleen de moskee hoort en vogels ziet vliegen.
Niets bijzonders maar wel een fijn gevoel.
Überhaupt heb ik mij geen enkele keer onveilig gevoeld ….
Die avond zijn wij naar de Amerikaanse Universiteit geweest waar ze een heerlijk Koerdisch dinner voor ons hadden geregeld.
Na 1 uur zaten wij weer in de bus op weg naar het hotel ......Heerlijke vrije avond gehad en wezen cammen met Harmen, de schat.
Nu ik dit schrijf is het 18 mei ....40 graden buiten en ik zit lekker met de airco op mijn kamer. WIJ hebben de midddag vrij ! Veel studenten zijn in de bazaar maar het is mij te warm om buiten te lopen in de volle zon. Nee, ik zit lekker op mijn kamer met de airco aan, biscuitjes en een kopje sterremunt thee :-) lekker Hollands hahahaha
Vanochtend zijn wij naar de meest vreselijke plek geweest wat je je maar kan indenken....de Iraakse veiligheidsdienst .....!
Als je Iraq inkomt krijg je een visum voor 10 dagen. Mocht je langer willen blijven moet je dus naar de Veiligheidsdienst gaan .....voor een stempel.
Om half 10 waren wij aan gekomen ....Ik zal proberen in het kort uit te leggen wat er dan gebeurt ....;
Aankomst door de beveiliging :vrouwen worden niet gefouilleerd maar de mannen wel.
Doorlopen naar een gebouw , nagekeken door wel 10tallen soldaten. Gebouw binnenkomen een label om je hals ....met een nummer.
Gaan zitten. Andrea heeft dit al een paar keer meegemaakt en ze weet hoe de procedure is maar de regels zijn veranderd en dat wist zij niet.
Ze stond er op dat wij met de oude regels de stempel konden krijgen maar hier zijn ze niet op ingegaan .....
Wij moesten een file hebben (een dossier) en dan komt er het volgende bij kijken:
een pasfoto, een kopie van het paspoort en een bloedtest !
Een bloedtest ????? Een van de studenten viel bijna flauw van de schrik (en omdat ze niet van naalden houdt)
Andrea heeft alles op alles gezet om dit niet te hoeven doen ! Ze heeft zelfs een van haar contacten gebeld (een minister op het hoogste niveau) ! De minister heeft weer met een commedant gesproken de commendant met een superieur gesproken ect ect ect ....maar in die tussentijd was er een vrouw die ons mee wilde nemen om een bloedtest te ondergaan maar omdat Andrea in een andere ruimte was (en wij stonden in de brandende zon buiten zonder water !!) heb ik de rol van mamossa (lerares) op mij genomen ! Ik heb geweigerd ! Ik vertelde aan de vertaler dat wij alleen met Andrea mee zouden gaan en met niemand anders. De vrouw roepen en schreeuwen en commanderen dat wij mee moesten en ze pakte, nee, gritste de paspoorten van studenten uit de handen .......nou daar was IK dus niet van gediend. Ik terug roepen dat wij niet zouden meelopen en op de plek zouden blijven staan ! Nu ik dit schrijf word ik weer woedend erover.
Ik ben op zoek gegaan naar Andrea en wij hebben toch de vrouw moeten volgen...maar toen weigerde ze ons te helpen !!!!! Ze heeft de kamers afgeloten en na druk te hebben gepraat met de commedant van haar die toestemming gaf ons toch te helpen weigerde de vrouw nog .....
Als wij geen bloedtest deden dan kregen wij ons paspoort gewoonweg niet ! Met de vraag waarom wij een bloedtest moesten ondergaan werd ons uitgelegd dat Duitsland dit wilt als wij terug vliegen. Andrea heeft dit weggewuifd en duidelijk gemaakt dat dit absurd was. Toen kwam het verhaal dat ze graag willen weten of wij ziek zijn zodat zij voor ons kunnen zorgen mocht iemand ziek zijn ......bullshit dus !!!
Na 3 uur kwam het verlossende woord: wij mochten gaan ....met ons paspoort maar misschien moeten wij alsnog morgen naar het ziekenhuis gaan voor een test ......wij waren kapot van emotie en van de temperatuur.....
Doodmoe zijn wij naar de bus gelopen enigzins opgelucht dat wij geen bloedtest hoeven te ondergaan maar het is waarschijnlijk uitstel van executie ...Morgen weten wij wat meer.
Wij zij doorgereden naar de Universteit van Archeologie. Daar was dr Polla die ons opvieg met limonade en water. Na een rondleiding ben ik gaan zitten in een ruimte omdat alles om mij heen draaide....ik kreeg water en kon even bijkomen van emoties ......
Na een half uurtje rust zijn wij gaan uiteten op uitnodiging van de generaal procereur. Met 8 rechters hebben wij aan tafel gezeten en daar heb ik weer eens goed kunnen eten :rijst, naan en een klein stukje kip... och dat smaakte zo lekker ....ook meteen zout toegevoegd aan het eten !
Ik kreeg net een telefoontje van Andrea :ik ben uitgenodigd door een vriendin van haar om samen met ons 3en te gaan eten bij de Chinees !!! Lekker !!!
Het is nu 16.52 uur mij tijd ....een uur later dan bij jullie ...
Ik ga lekker douchen en even op bed liggen ....
Dank je wel voor het lezen en laat gerust een bericht achter ...het is leuk om iets te horen van jullie ....ook al heb je niets te zeggen, maakt niets uit het is goed te weten dat je aan mij denkt ...
liefs en knuffel uit Suly !!!!
Manon
eerlijkheidshalve weet ik soms niet welke dag wij leven .....een dag gaat zo snel voorbij .....
Maar ik ben weer in Suly en ik heb weer de tijd om even aan het blog te werken ....
dus wij gaan weer verder waar ik was gestopt ....
oh ja, ik heb sinds vandaag weer rijst kunnen eten met een klein stukje kip...ik hoop dat het weer beter met het eten zal gaan want alleen op crackers eten en een banaan is niet erg leuk ....
…na een goede nachtrust werden wij opgehaald met een bus door de delegatie.
Wij gingen de Universiteitspresident bezoeken Dr. Ali Saeed.
Interessant voor de studenten en ik heb gefotografeerd.
Ze vinden het interessant als betreffende personen op de foto wordt gezet want
dan wordt je meteen serieuzer genomen.
Gewoon omdat je de moeite neemt een fotograaf mee te nemen.
Ik zal jullie niet gaan vervelen met alle partijvoorzitters en ministers waar wij zijn geweest met naam en toenaam ….het zegt jullie misschien helemaal niets.
Overal waar wij komen staan ze in de rij om ons te begroeten. Het is dan ook een hele delegatie waar wij mee aankomen. 15 studenten, Andrea en ik ….
Overal drinken en eten en snoepjes …..cameraman en fotografen lopen over en weer en wij zijn dan ook verschillende malen op de t.v geweest en in de kranten.
In de avonduren zijn wij tot nu toe uitgenodigd om te gaan uit eten. Het zijn meestal vrienden van Andrea die ons uitnodigen of de raad van de Universiteit van Suly (afkorting van Suleimaniya)
De dagen zijn druk en vermoeiend. In de avonduren ben ik zo moe dat ik als ik het bed zie meteen in slaap val.
Het hotel is voor Koerdische begrippen een mooi hotel. Dwz mooi van buiten lelijk van binnen. Ik heb 3 douchestraaltjes waar ik mij mee kan douchen hahaha de ene keer koud en de andere dag gloeiend heet zodat je je niet kan douchen .....maar dat is geen probleem ! Het bed is tenminste zacht en ik slaap er lekker op.
De mannen zijn zeer vriendelijk en willen meteen contact met je hebben.
De vrouwen zijn zeer afstandelijk. Andrea verteld dat koppels in de meeste gevallen zeer moeizame relaties hebben. Vrouwen zijn meestal besneden en hebben geen plezier de slaapkamer.
De mannen zoeken hun heil dan ergens anders. Het is dan ook zeer gewoon om meerdere vrouwen te hebben.
Ik zie weinig kinderen op straat. Ook op Vrijdag (hun Zondag) zie ik er weinig. Of het moet in de bergen zijn waar de mensen vertoeven. Je ziet ze dan dansen en samen picknicken.
Ja, kinderen zie je wel in de achterbuurten maar ik zit dan in de bus en het gaat in een flits voorbij.
Zoals je leest hebben ze een vrije dag en dat is Vrijdag (wat voor ons Zondag is)
De rest van de week zijn geen namen maar cijfers. 1e dag na de Zondag 2e dag na de Zondag ect. ect.
De wegen zijn erg mooi en nieuw. Brede straten voor 4 auto‘s naast elkaar.
De auto‘s zijn zo goed als allemaal nieuw ! Noem maar op en ze hebben ze: van bmw tot Hummer ….en de een nog groter dan de andere. Natuurlijk wel allemaal van binnen met plastic bekleed want het zo anders vies worden van de vele stof.
Een Hummer kost hier 60.000 euro ….een heel verschil met bij ons maar ze hoeven hier dus geen belasting over te betalen.
Sinds kort mogen de rijken elektriciteit betalen wat zeer vreemd voor ze was. Waarom betalen ? Het is toch van Koerdistan dus ook van hun ? Ik weet niet wat de kosten zijn maar het zal miniem zijn. Koerdistan is een zeer rijk land door de olie en de maffia. Een appartement huren met 2 slaapkamers kost in Suly 800 euro !
Ik heb het genoegen mogen hebben om een dag vrij te krijgen van Andrea ! De schat ….ze stuurde mij met een gids de bergen in ….
Ik werd meteen verliefd …wat een pracht van een natuur. Ik moest met momenten aan Noorwegen denken waar ik als kind was ….na elke bocht een ander gezicht. Ik had nog een begeleider mee en dat was Gangolf. Een lid van de groep uit Marburg die ook meereist.
Wij hebben genoten van die dag ……het was even een moment van rust wat ik nodig had. Heerlijk Koerdisch gegeten die middag …..Het water loopt mij nog in de mond als ik dit schrijf. Je hebt hier van de perziken die gekookt worden met andere groenten …..ik hoop dat ik het recept kan krijgen want het is verrukkelijk !
Een vrouw en man alleen is taboe ! Mits je getrouwd bent. Dames mogen alleen met z‘n 2en naar buiten en nooit maar dan nooit alleen. Na 5 uur mag je als vrouw überhaupt niet naar buiten of het moet in een groep zijn of met meerdere mannen. Vrouwen mogen ook niet roken en drinken buiten de deur. Er zijn wel gelegenheden waar vrouwen elkaar kunnen ontmoeten en waar ze de waterpijp kunnen roken. Een paar studenten hebben dit al kunnen meemaken …..
Vrouwen zijn zo ongelukkig. Je maakt moeilijk contact met ze en als hun man in de buurt is dan praten ze helemaal niet met je.
Mensenrechten organistatie heb je hier niet maar het zou wel nodig zijn ....
Vrouwen en mannen uit Afrika die de oversteek maken via een mensenhandelaar komen niet verder in IIraq. Om het land te verlaten moet je een paspoort hebben en omdat ze dat niet hebben blijven ze in het land. Vrouwen komen in de meest verschrikkelijke situaties terecht.
De kamermeisjes in Erbil slapen met 2 personen in een kamertje van 4 bij 4 meter. Geen raam en airco. En zo zijn er nog meer vrouwen en mannen die in een moeilijke situatie terecht komen.
Momenteel als ik dit schrijf zitten wij in Erbil. Hier is het zeer islamitisch, Vrouwen met hoofddoeken maar je ziet hier en daar toch vrouwen lopen met geblondeerd haar en korte mouwtjes. Dit alles dank zij de televisie en misschien dat ze in Europa of een ander continent zijn geweest voor te studeren.
Erbil citadel hebben wij bezocht ….een stad van 5000 jaar oud. Om de oude stad heen is langzamerhand de moderne stad aan het verrijzen.
De oude stad die je met trappen en door steegjes heen moet lopen is verlaten en er woont bijna niemand meer. Ik ben met een paar studenten opzoek gegaan naar het hoogste punt om een mooi uitzicht te hebben. De schatten ....ze hebben mij zo goed geholpen ! Wij hebben een waanzinnig punt gevonden waar ik heerlijk heb kunnen fotograferen.
Ik heb mezelf voorgenomen om de regisseur Steven Spielberg te mailen met een paar foto‘s. Dit is DE plek om een film op te nemen. Maar dan wil ik wel een paar procent meegenieten als de film uitkomt ;-)
In Erbil wordt hard gewerkt aan een betere toekomst. Het is een moderne stad aan het worden maar gelukkig kan je in het centrum nog de oude gebouwen zien …..de bazaars die wij helaas niet kunnen bezichtigen. 15 studenten zijn moeilijk te beschermen dus wij zijn solidair en wij blijven bij elkaar.
Het hotel waar wij verblijven zijn ze aan het verbouwen en in de ochtend klinkt het geluid van een drilboor. Een student heeft het gemeten en het zijn 150 decibel wat door zijn kamer klinkt. Niet erg fijn om 7 uur in de ochtend ! Ze werken ook in de nacht door want tijd is geld …..
Andrea heeft hierover geklaagd bij een van haar contacten van de Universiteit van Erbil en ze hebben voor ons een ander onderdak gevonden …
Dezelfde middag zijn wij in de bus naar het hotel gegaan en met een half uur reden wij uit gecheckt en wel op weg naar Shaqwaha. De reis duurt een uur en gaaat dwars door de bergen ....wat een prachtige reis ! ik heb genoten !
Het zijn prachtige mooie appartementen …Andrea en ik delen samen een appartement. Elk met 2 slaapkamers voor 5 personen.
Een grote keuken en badkamer.
De eigenaar heeft vroeger in Nederland gewoond en hard gewerkt. (Zijn vader is van goede afkomst en is zeer bemiddeld)
Hij heeft in Amsterdam gewoond en gewerkt en zijn kinderen zijn in Nederland geboren. Ze zijn nu 12 en 14 jaar oud. De hebben hier een 10 appartementen gebouwd en verder in het dorp nog een 10tal. Hij doet goede zaken maar alleen in de zomer want ik de winter ligt hier veel sneeuw en is het erg koud. Het dorp ligt tussen bergen in en je kan je het beste met de auto verplaatsen omdat het behoorlijk steil is. Iedereen heeft een auto en een gsm J en iedereen kent iedereen …net zoals een klein dorp in Nederland. Ik werd in de ochtend wakker om 5 uur door het getsjilp van de vogels ….er zijn veel mussen ...... net als in Waterval en zeer veel zwaluwen die acrobatiek doen in de lucht …wat een schitterend gezicht om te zien ! En wat een rust in het dorp …..Ik wilde naar buiten toe maar alles was afgesloten dus ik heb in de tuin gezeten met mijn camera en een muur om mij heen …niets te fotograferen dus .....;-(
De dag later weer vertrokken om 9 uur want wij hadden om 10 uur een afspraak met een minister in Erbil.
De afspraak was in het Koerdisch parlement in Erbil.
Na een uur zaten wij in de bus terug naar Suly ….wat heerlijk om weer terug te gaan. Het enige wat mooi was in Erbil was de citadel
http://en.wikipedia.org/wiki/Citadel_of_Erbil (even knippen en plakken)
De terugreis was zeer vermoeiend maar wel mooi. Weer via de bergen terug naar huis….ja, ons hotel in Suly noemen wij nu ons thuis. Iedereen was zo blij om weer terug te gaan !
Wij hebben allemaal ons eigen kamer terug gekregen en ik ben ook erg vertrouwd geraakt aan mijn kamer. Het uitzicht is niet spectaculair maar het is een zeer rustige straat waar je alleen de moskee hoort en vogels ziet vliegen.
Niets bijzonders maar wel een fijn gevoel.
Überhaupt heb ik mij geen enkele keer onveilig gevoeld ….
Die avond zijn wij naar de Amerikaanse Universiteit geweest waar ze een heerlijk Koerdisch dinner voor ons hadden geregeld.
Na 1 uur zaten wij weer in de bus op weg naar het hotel ......Heerlijke vrije avond gehad en wezen cammen met Harmen, de schat.
Nu ik dit schrijf is het 18 mei ....40 graden buiten en ik zit lekker met de airco op mijn kamer. WIJ hebben de midddag vrij ! Veel studenten zijn in de bazaar maar het is mij te warm om buiten te lopen in de volle zon. Nee, ik zit lekker op mijn kamer met de airco aan, biscuitjes en een kopje sterremunt thee :-) lekker Hollands hahahaha
Vanochtend zijn wij naar de meest vreselijke plek geweest wat je je maar kan indenken....de Iraakse veiligheidsdienst .....!
Als je Iraq inkomt krijg je een visum voor 10 dagen. Mocht je langer willen blijven moet je dus naar de Veiligheidsdienst gaan .....voor een stempel.
Om half 10 waren wij aan gekomen ....Ik zal proberen in het kort uit te leggen wat er dan gebeurt ....;
Aankomst door de beveiliging :vrouwen worden niet gefouilleerd maar de mannen wel.
Doorlopen naar een gebouw , nagekeken door wel 10tallen soldaten. Gebouw binnenkomen een label om je hals ....met een nummer.
Gaan zitten. Andrea heeft dit al een paar keer meegemaakt en ze weet hoe de procedure is maar de regels zijn veranderd en dat wist zij niet.
Ze stond er op dat wij met de oude regels de stempel konden krijgen maar hier zijn ze niet op ingegaan .....
Wij moesten een file hebben (een dossier) en dan komt er het volgende bij kijken:
een pasfoto, een kopie van het paspoort en een bloedtest !
Een bloedtest ????? Een van de studenten viel bijna flauw van de schrik (en omdat ze niet van naalden houdt)
Andrea heeft alles op alles gezet om dit niet te hoeven doen ! Ze heeft zelfs een van haar contacten gebeld (een minister op het hoogste niveau) ! De minister heeft weer met een commedant gesproken de commendant met een superieur gesproken ect ect ect ....maar in die tussentijd was er een vrouw die ons mee wilde nemen om een bloedtest te ondergaan maar omdat Andrea in een andere ruimte was (en wij stonden in de brandende zon buiten zonder water !!) heb ik de rol van mamossa (lerares) op mij genomen ! Ik heb geweigerd ! Ik vertelde aan de vertaler dat wij alleen met Andrea mee zouden gaan en met niemand anders. De vrouw roepen en schreeuwen en commanderen dat wij mee moesten en ze pakte, nee, gritste de paspoorten van studenten uit de handen .......nou daar was IK dus niet van gediend. Ik terug roepen dat wij niet zouden meelopen en op de plek zouden blijven staan ! Nu ik dit schrijf word ik weer woedend erover.
Ik ben op zoek gegaan naar Andrea en wij hebben toch de vrouw moeten volgen...maar toen weigerde ze ons te helpen !!!!! Ze heeft de kamers afgeloten en na druk te hebben gepraat met de commedant van haar die toestemming gaf ons toch te helpen weigerde de vrouw nog .....
Als wij geen bloedtest deden dan kregen wij ons paspoort gewoonweg niet ! Met de vraag waarom wij een bloedtest moesten ondergaan werd ons uitgelegd dat Duitsland dit wilt als wij terug vliegen. Andrea heeft dit weggewuifd en duidelijk gemaakt dat dit absurd was. Toen kwam het verhaal dat ze graag willen weten of wij ziek zijn zodat zij voor ons kunnen zorgen mocht iemand ziek zijn ......bullshit dus !!!
Na 3 uur kwam het verlossende woord: wij mochten gaan ....met ons paspoort maar misschien moeten wij alsnog morgen naar het ziekenhuis gaan voor een test ......wij waren kapot van emotie en van de temperatuur.....
Doodmoe zijn wij naar de bus gelopen enigzins opgelucht dat wij geen bloedtest hoeven te ondergaan maar het is waarschijnlijk uitstel van executie ...Morgen weten wij wat meer.
Wij zij doorgereden naar de Universteit van Archeologie. Daar was dr Polla die ons opvieg met limonade en water. Na een rondleiding ben ik gaan zitten in een ruimte omdat alles om mij heen draaide....ik kreeg water en kon even bijkomen van emoties ......
Na een half uurtje rust zijn wij gaan uiteten op uitnodiging van de generaal procereur. Met 8 rechters hebben wij aan tafel gezeten en daar heb ik weer eens goed kunnen eten :rijst, naan en een klein stukje kip... och dat smaakte zo lekker ....ook meteen zout toegevoegd aan het eten !
Ik kreeg net een telefoontje van Andrea :ik ben uitgenodigd door een vriendin van haar om samen met ons 3en te gaan eten bij de Chinees !!! Lekker !!!
Het is nu 16.52 uur mij tijd ....een uur later dan bij jullie ...
Ik ga lekker douchen en even op bed liggen ....
Dank je wel voor het lezen en laat gerust een bericht achter ...het is leuk om iets te horen van jullie ....ook al heb je niets te zeggen, maakt niets uit het is goed te weten dat je aan mij denkt ...
liefs en knuffel uit Suly !!!!
Manon
zaterdag 16 mei 2009
eindelijk internet
Daar ben ik eindelijk ….. Zonder internet ben ik toch maar gestart met schrijven ….niet helemaal up to date maar alez …dat komt wel goed !!
Wij starten bij het begin ……
Zit nu in het vliegtuig en was even aan het lachen omdat ik een moment de gedachten had om “ eens in je handje blij blij blij te zingen “….wat zou er dan gebeuren met de stewardess ? Zou zij mij voor gek verklaren (ik denk het wel)
Was een leuk moment maar ik heb het toch maar niet gedaan
Harmen Yvo en Milena hebben mij naar Dusseldorf gebracht en ik was blij dat ze zijn meegereden omdat ik het anders vervelend voor Harmen vond.
Wel sjiek dat ik nu in het vliegtuig ben het aan typen .....
Zit nu aan mijn zoutjes en Orange saft …..
Verveel mij stierlijk maar gelukkig heb ik mijn laptop bij mij …..
Ik heb mijn deo moeten inleveren jammer genoeg en ik heb geen in het koffer dus ik heb een nieuwe moeten kopen samen met een mascara omdat de mijne zo goed als uitgedroogd is.
Mijn reis is begonnen ik vind het erg spannend.
Ik verheug mij ook erop om Andrea weer te zien ….
Ze had zo een lief mailtje gestuurd dat ze zich verheugde mij weer te zien.
Ben benieuwd hoe het verder gaat met de reis. Zal een lange nacht worden
Het is nu 01.30 uur Nederlandse tijd. Ik zit in het vliegtuig op weg naar Koerdistan. Na kennis hebben gemaakt met de hele groep die meevliegen (15 personen) zijn wij gaan inchecken. Het heeft in totaal 1 uur geduurd. Omdat ik zo veel kilo´s had meegenomen van apparatuur dat ik als eerste heb ingecheckt. Er waren genoeg studenten die minder hadden qua kilo’s dus het was in evenwicht. Ik heb niet hoeven te betalen ! Ppff dat valt dan weer mee J
Na het inleveren van de koffers zijn wij gaan drinken. Wat een München airport een mooie plek om te vertoeven. Ik heb buiten gezeten waar het overdekt was. Een plein zo groot als het Vrijthof van Maastricht en dan overdekt. Dus geen wanden maar alleen een glas en met stoffen dak …..schitterend gezicht. Lekker gezeten met Andrea en een collegae en 2 studenten. Salade gegeten en veel water.
Je zou de gezichten moeten hebben gezien van de mensen toen wij als groep richting boarding gingen. En zeker toen wij in het vliegtuig stapte….
Als groep zijn wij als laatste het vliegtuig ingegaan ….Maar ik was als eerste in die het gangpad afliep …..al de gezichten van de mensen met de vraagtekens op hun voorhoofd …wat gaan die in vredesnaam naar toe ???
Naar Sulimanya heren ….niet veel vrouwen aan boord maar wel weer heeeeel veel mannen.
Ik heb na take off een andere plek gevonden om te zitten. Ik blijf toch steeds problemen ervaren met de grootte van de stoelen. Mijn knieën zitten in de weg en mijn heupen doen dan zeer als ik verkeerd zit. Nu had ik een 3 persoons zitplek …heerlijk de benen languit ! Een uurtje heb ik gezeten en toen kwam een vrouw met een baby om te vragen of zij er mocht zitten omdat haar baby moest gaan slapen ….tja, daar zeg je natuurlijk geen nee tegen …Ze vertelde dat ik kon ruilen met haar plek …en daar zit ik dan ….naast een meisje van 4 jaar die op en neer springt op haar stoel…… Tanja is haar naam ……
De Koerden zijn erg nieuwsgierig naar waar je naar toe gaat en wat je gaat doen. Andrea heeft uitgelegd aan mij dat ik heel voorzichtig moet zijn met het vertellen wat en hoe. De kans dat wij problemen krijgen is dan erg groot. Dus ik vertel gewoon dat ik een fotograaf ben en foto’s ga maken.
Een man vertelde dat ik zeker naar Erbil moet gaan omdat dat een zeer mooie stad is ….Met Andrea haar waarschuwing in mijn hoofd hou ik het open ……
De lichten zijn net uitgegaan in het vliegtuig ..tijd om te gaan slapen …..truste !!! Lukt dus niet omdat het meisje zooo leuk is aan het lachen en plezier heeft ……de mannen zijn aan het mopperen omdat het meisje ze uit de slaap houdt …..en ze zijn streng naar haar ….en ze is rustig geworden nou ja..behalve het smakken van een snoepje …..
Ik ga weer een poging wagen om te gaan slapen ….hihihihi
Daar is niet van terecht gekomen. Ze vond het erg interessant dat ik een laptop had en ze vroeg of ze een spelletje erop mocht spelen. Met het vooruitzicht dat het dan rustiger zou worden heb ik patience met haar gespeeld. Dat verveelde haar natuurlijk ook snel want ze kende het spel niet.
Op een gegeven moment heb ik haar vermanend toegesproken en gezegd dat ze moest slapen…ze legde meteen haar hoofd op mijn schoot en ik moest een verhaal vertellen over Ariel de zeemeermin. Nou ja dat is een probleem als je Duitse taal miniem is. Dat snapte ze wel en wij ze vroeg of ik haar haren wilde aaien…euh ..nou ja dat was geen probleem..Ik streelde haar haren en met 10seconden was ze in slaap gevallen hahahah
Na 1 uur gingen wij landen. Bij aankomst heb ik mijn stempel gekregen ! happy me J
Bij de douane controle werd ik eruit gehaald terwijl de hele groep mocht doorlopen. Wat ik niet wist was er een delegatie ons stond op te wachten. Een van de mannen van de delegatie liep naar de douane en na een kort gesprek mocht ik doorlopen met een gemompelde verontschuldiging van een van de douaniers.
Er stond een bus voor ons klaar maar ze verontschuldigde zich dat de bus niet de plaats had voor onze koffers …en zeker niet mijn 3 koffers J
Er kwam een 2e bus aangereden en onze reis ging naar ons hotel.
Om 7 uur kwamen wij aan en na het inchecken zijn wij allemaal gaan slapen. Tot 13.00 uur want toen moesten wij weer klaar staan voor onze rondleiding in de omgeving van ons hotel.
Wij hebben een tour gekregen van Andrea Vermeer. Wij zijn naar de lokale krant Hawlati gegaan waar Andrea een jaar heeft gewerkt. De eigenaar is Tarik. Rustige man waar wij later nog meer van zouden horen.
Erbil 14 mei.
Hier lig ik dan in bed met een flinke maagpijn en buikkrampen.
De afgelopen dagen zijn als een treinvaart voorbij gegaan.
Sávonds als ik in de hotelkamer kwam was ik zo moe dat ik meteen het bed was ingedoken. Mijn intentie om aan het blog te werken gingen de lucht in toen ik mijn bed zag ;-)
Gelukkig wel eerst met Harmen gesproken via de telefoon om 23.00 uur in de avond. Het stelt mij gerust dat wij tenminste wel met elkaar kunnen praten via een netwerk…helaas geen Skype of messenger want dat zouden de kosten wel dekken ….
Wordt vervolgd lezers !!!
liefs van Manon
Wij starten bij het begin ……
Zit nu in het vliegtuig en was even aan het lachen omdat ik een moment de gedachten had om “ eens in je handje blij blij blij te zingen “….wat zou er dan gebeuren met de stewardess ? Zou zij mij voor gek verklaren (ik denk het wel)
Was een leuk moment maar ik heb het toch maar niet gedaan
Harmen Yvo en Milena hebben mij naar Dusseldorf gebracht en ik was blij dat ze zijn meegereden omdat ik het anders vervelend voor Harmen vond.
Wel sjiek dat ik nu in het vliegtuig ben het aan typen .....
Zit nu aan mijn zoutjes en Orange saft …..
Verveel mij stierlijk maar gelukkig heb ik mijn laptop bij mij …..
Ik heb mijn deo moeten inleveren jammer genoeg en ik heb geen in het koffer dus ik heb een nieuwe moeten kopen samen met een mascara omdat de mijne zo goed als uitgedroogd is.
Mijn reis is begonnen ik vind het erg spannend.
Ik verheug mij ook erop om Andrea weer te zien ….
Ze had zo een lief mailtje gestuurd dat ze zich verheugde mij weer te zien.
Ben benieuwd hoe het verder gaat met de reis. Zal een lange nacht worden
Het is nu 01.30 uur Nederlandse tijd. Ik zit in het vliegtuig op weg naar Koerdistan. Na kennis hebben gemaakt met de hele groep die meevliegen (15 personen) zijn wij gaan inchecken. Het heeft in totaal 1 uur geduurd. Omdat ik zo veel kilo´s had meegenomen van apparatuur dat ik als eerste heb ingecheckt. Er waren genoeg studenten die minder hadden qua kilo’s dus het was in evenwicht. Ik heb niet hoeven te betalen ! Ppff dat valt dan weer mee J
Na het inleveren van de koffers zijn wij gaan drinken. Wat een München airport een mooie plek om te vertoeven. Ik heb buiten gezeten waar het overdekt was. Een plein zo groot als het Vrijthof van Maastricht en dan overdekt. Dus geen wanden maar alleen een glas en met stoffen dak …..schitterend gezicht. Lekker gezeten met Andrea en een collegae en 2 studenten. Salade gegeten en veel water.
Je zou de gezichten moeten hebben gezien van de mensen toen wij als groep richting boarding gingen. En zeker toen wij in het vliegtuig stapte….
Als groep zijn wij als laatste het vliegtuig ingegaan ….Maar ik was als eerste in die het gangpad afliep …..al de gezichten van de mensen met de vraagtekens op hun voorhoofd …wat gaan die in vredesnaam naar toe ???
Naar Sulimanya heren ….niet veel vrouwen aan boord maar wel weer heeeeel veel mannen.
Ik heb na take off een andere plek gevonden om te zitten. Ik blijf toch steeds problemen ervaren met de grootte van de stoelen. Mijn knieën zitten in de weg en mijn heupen doen dan zeer als ik verkeerd zit. Nu had ik een 3 persoons zitplek …heerlijk de benen languit ! Een uurtje heb ik gezeten en toen kwam een vrouw met een baby om te vragen of zij er mocht zitten omdat haar baby moest gaan slapen ….tja, daar zeg je natuurlijk geen nee tegen …Ze vertelde dat ik kon ruilen met haar plek …en daar zit ik dan ….naast een meisje van 4 jaar die op en neer springt op haar stoel…… Tanja is haar naam ……
De Koerden zijn erg nieuwsgierig naar waar je naar toe gaat en wat je gaat doen. Andrea heeft uitgelegd aan mij dat ik heel voorzichtig moet zijn met het vertellen wat en hoe. De kans dat wij problemen krijgen is dan erg groot. Dus ik vertel gewoon dat ik een fotograaf ben en foto’s ga maken.
Een man vertelde dat ik zeker naar Erbil moet gaan omdat dat een zeer mooie stad is ….Met Andrea haar waarschuwing in mijn hoofd hou ik het open ……
De lichten zijn net uitgegaan in het vliegtuig ..tijd om te gaan slapen …..truste !!! Lukt dus niet omdat het meisje zooo leuk is aan het lachen en plezier heeft ……de mannen zijn aan het mopperen omdat het meisje ze uit de slaap houdt …..en ze zijn streng naar haar ….en ze is rustig geworden nou ja..behalve het smakken van een snoepje …..
Ik ga weer een poging wagen om te gaan slapen ….hihihihi
Daar is niet van terecht gekomen. Ze vond het erg interessant dat ik een laptop had en ze vroeg of ze een spelletje erop mocht spelen. Met het vooruitzicht dat het dan rustiger zou worden heb ik patience met haar gespeeld. Dat verveelde haar natuurlijk ook snel want ze kende het spel niet.
Op een gegeven moment heb ik haar vermanend toegesproken en gezegd dat ze moest slapen…ze legde meteen haar hoofd op mijn schoot en ik moest een verhaal vertellen over Ariel de zeemeermin. Nou ja dat is een probleem als je Duitse taal miniem is. Dat snapte ze wel en wij ze vroeg of ik haar haren wilde aaien…euh ..nou ja dat was geen probleem..Ik streelde haar haren en met 10seconden was ze in slaap gevallen hahahah
Na 1 uur gingen wij landen. Bij aankomst heb ik mijn stempel gekregen ! happy me J
Bij de douane controle werd ik eruit gehaald terwijl de hele groep mocht doorlopen. Wat ik niet wist was er een delegatie ons stond op te wachten. Een van de mannen van de delegatie liep naar de douane en na een kort gesprek mocht ik doorlopen met een gemompelde verontschuldiging van een van de douaniers.
Er stond een bus voor ons klaar maar ze verontschuldigde zich dat de bus niet de plaats had voor onze koffers …en zeker niet mijn 3 koffers J
Er kwam een 2e bus aangereden en onze reis ging naar ons hotel.
Om 7 uur kwamen wij aan en na het inchecken zijn wij allemaal gaan slapen. Tot 13.00 uur want toen moesten wij weer klaar staan voor onze rondleiding in de omgeving van ons hotel.
Wij hebben een tour gekregen van Andrea Vermeer. Wij zijn naar de lokale krant Hawlati gegaan waar Andrea een jaar heeft gewerkt. De eigenaar is Tarik. Rustige man waar wij later nog meer van zouden horen.
Erbil 14 mei.
Hier lig ik dan in bed met een flinke maagpijn en buikkrampen.
De afgelopen dagen zijn als een treinvaart voorbij gegaan.
Sávonds als ik in de hotelkamer kwam was ik zo moe dat ik meteen het bed was ingedoken. Mijn intentie om aan het blog te werken gingen de lucht in toen ik mijn bed zag ;-)
Gelukkig wel eerst met Harmen gesproken via de telefoon om 23.00 uur in de avond. Het stelt mij gerust dat wij tenminste wel met elkaar kunnen praten via een netwerk…helaas geen Skype of messenger want dat zouden de kosten wel dekken ….
Wordt vervolgd lezers !!!
liefs van Manon
donderdag 30 april 2009
Mijn reisschema
Zondag 9 mei om 16.30 vlucht van Düsseldorf naar München.
Om 23.00 uur een vlucht naar Suleimaniya
Ik vertrek met Andréa Vermeer, journaliste, specialiste van het midden Oosten en medewerkster van de Universteit van Marburg, Duitsland.
Andrea Vermeer, 1 jaar gewoond in Kurdistan, schreef in 2007 een proefschrift over ‘the impact of NGO’s on the process of democratization in Iraq’.
Mijn bezoek in Koerdistan zal het volgende inhouden:
Bezoek Suleimaniya, oud staddeel, traditionele markt en supermarkt met een roltrap wat in Suleimaniya een grote bijzonderheid is.
Wij gaan ook het kinderstraatproject van de organisatie STEP bezoeken. Mw. Anet van Egdom (Nederlandse) doet dit project al verschillende jaren.
Verder zullen wij Universiteit Suleimaniya bezoeken,
Koerdisch Parlement,
Salahadin Universiteit in Erbil,
de burgemeester Nihad van Erbil,
Internationaal Rode Kruis,
de Gouverneur van Suleimaniya,
bezoeken van een privékliniek.
Kultuur, dans, kinderprojecten, muziekuitvoeringen zullen wij tevens bijwonen.
Excursie naar Halabja. De gif-gasaanval heeft hier plaatsgevonden
en heeft diepe wonden achtergelaten wat heden ten dag nog zichtbaar is.
Wij gaan naar de gedenkplaats en zullen met de lokalen organisatoren samenkomen.
T.V station KurdSat bezoeken.
Het archeologisch museum bezoeken.
Amerikaanse Universiteit in Suleimaniya bezoeken.
Ons programma zal hier en daar nog aangepast worden en
wij zullen bijna elke avond bij vrienden en kennissen van
Andréa verblijven.
Ik hoop dat ik tussendoor nog straatleven kan fotograferen.
Om 23.00 uur een vlucht naar Suleimaniya
Ik vertrek met Andréa Vermeer, journaliste, specialiste van het midden Oosten en medewerkster van de Universteit van Marburg, Duitsland.
Andrea Vermeer, 1 jaar gewoond in Kurdistan, schreef in 2007 een proefschrift over ‘the impact of NGO’s on the process of democratization in Iraq’.
Mijn bezoek in Koerdistan zal het volgende inhouden:
Bezoek Suleimaniya, oud staddeel, traditionele markt en supermarkt met een roltrap wat in Suleimaniya een grote bijzonderheid is.
Wij gaan ook het kinderstraatproject van de organisatie STEP bezoeken. Mw. Anet van Egdom (Nederlandse) doet dit project al verschillende jaren.
Verder zullen wij Universiteit Suleimaniya bezoeken,
Koerdisch Parlement,
Salahadin Universiteit in Erbil,
de burgemeester Nihad van Erbil,
Internationaal Rode Kruis,
de Gouverneur van Suleimaniya,
bezoeken van een privékliniek.
Kultuur, dans, kinderprojecten, muziekuitvoeringen zullen wij tevens bijwonen.
Excursie naar Halabja. De gif-gasaanval heeft hier plaatsgevonden
en heeft diepe wonden achtergelaten wat heden ten dag nog zichtbaar is.
Wij gaan naar de gedenkplaats en zullen met de lokalen organisatoren samenkomen.
T.V station KurdSat bezoeken.
Het archeologisch museum bezoeken.
Amerikaanse Universiteit in Suleimaniya bezoeken.
Ons programma zal hier en daar nog aangepast worden en
wij zullen bijna elke avond bij vrienden en kennissen van
Andréa verblijven.
Ik hoop dat ik tussendoor nog straatleven kan fotograferen.
zondag 26 april 2009
Voorbereiding reis Koerdistan
hier sta ik dan ....nog thuis in mijn vertrouwde omgeving.
langzamerhand gaan mijn gedachten naar de reis die in 9 mei 2009 ga maken naar Koerdistan, Iraq.
Vreemd hoe je leven een wending kan krijgen.
Ben freelance-fotograaf van hobby en beroep, maar nooit gedacht dat ik op een moment "ja, ik ga mee naar Koerdistan" kon zeggen.
Hoe nieuwsgierig is een mens blijkt wel weer.
Mijn lijst wat ik mee ga nemen staat alleen nog "camera en lenzen " hahaha
de rest volgt ;-)
langzamerhand gaan mijn gedachten naar de reis die in 9 mei 2009 ga maken naar Koerdistan, Iraq.
Vreemd hoe je leven een wending kan krijgen.
Ben freelance-fotograaf van hobby en beroep, maar nooit gedacht dat ik op een moment "ja, ik ga mee naar Koerdistan" kon zeggen.
Hoe nieuwsgierig is een mens blijkt wel weer.
Mijn lijst wat ik mee ga nemen staat alleen nog "camera en lenzen " hahaha
de rest volgt ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)
